Starfsmenn ISNIC veita tæknilega aðstoð við skráningu léna, ef um hana er beðið, en síður aðstoð við að fá hugmynd að heiti léns. Við skráningu léns reynir fyrst og fremst á hugmyndaauðgi og málvitund höfundarins. Sérstaklega á þetta við um lén sem nota á við markaðssetningu á tiltekinni vöru eða þjónustu.
Lengi hefur verið álitið að lén væru betri eftir því sem þau væru styttri og að löng lén væru í eðli sínu síðri en stutt. Þessu kann þó að vera öðruvísi farið, segir í fræðum leitarvélasérfræðinga, sem vilja að heiti lénsins lýsi vörunni/þjónustunni, því þannig lén skori hærra í leitarniðurstöðum. Hér eru nokkur atriði, sem vert er að hafa í huga varðandi skráningu léna:
- Stutt eins orðs lén eru almennt séð betri (auðveldari í notkun) og verðmætari en löng/samsett lén og því styttri sem þau eru, þeim mun þægilegri eru þau fyrir netföng (tölvupóst). Vegna smæðar .is-svæðisins er enn óskráð gott úrval af 3-5 stafa lénaheitum – sérstaklega enskum og á öðrum tungum en íslensku auðvitað. Rúmlega 42.000 „íslensk“ lén eru skráð en aðeins um 15.000 „erlend“.
- Auðlesanleg lén eru almennt séð betri en skammstafanir – þau er auðveldara að muna.
- Lén sem innihalda eingöngu enska lágstafi eru alment séð betri en lén með séríslenskum stöfum, tölustöfum og bandstriki en sú tíska, að skipta samsettum orðum upp með bandstriki, virðist á undanhaldi. Heiti sem innihalda tölur eru þó lyklaborðsvæn og tölulén eru vinsæl í Kína svo dæmi sé tekið. Innlend dæmi um vinsæl tölulén eru t.d. 1818.is og 1819.is.
- Lén með séríslenskum stöfum geta verið erfið, en þó nauðsynleg sem 'fylgilén' fyrir ýmiskonar kynningarefni á vefsíðum, prentmiðlum, auglýsingaskiltum, sendibílum, borðum, treyjum, fánum o.þh. Hins vegar henta íslensku lénin síður fyrir netföng af þeirri einföldu ástæðu að þau er ekki að finna á lyklaborðum erlendis. Á hinn bóginn geta séríslensku stafirnir verið ómissandi og frægt dæmi um óheppilegt lén með enskum lágstöfum er 'suzukibilar.is'. Þarna myndi hvorutveggja bandstrik og séríslenskur stafur henta: susuki-bílar.is. Dæmi um frægt og fallegt íslenskt lén, sem sjá má víða í umhverfinu (sérstaklega á íþróttaleikum) er lénið 'tæki.is'. Íslensk fyrirtæki og einstaklingar ættu auðvitað ávallt að auglýsa íslenska útgáfu af lénum sínum í fjölmiðlum til að forðast klúður eins og 'malraektarsjodur.is' í stað 'málræktarsjóður.is' eða 'fegurstaordid.is' sem auðvitað á að vera 'fegurstaorðið.is'.
- Lén til endursölu. Lénakaupmenn eru þeir sem skrá lén til endursölu eingöngu. Þjónustan felst í því að skrá „snjöll lén“ og bjóða þau, etv. ásamt hugmynd um notkun (concepti), til markaðssetningar. Lénakaupmenn svokallaðir eru lénamarkaðinum mikilvægir og ekkert í reglum ISNIC bannar endursölu á lénum. Hins vegar gildir gullna reglan um að skrá beri lén í góðri trú og að brjóta ekki á betri rétti þriðja aðila til heitisins, t.d. hvað skráð vörumerki varðar.
- „Bestu“ lénin eru auðvitað þau sem allir þekkja og nota. Eitt þeirra braut flestar ofangreindar reglur á sínum tíma. Lénið „google.is“ þótti allt í senn óskiljanlegt, erfitt að bera fram og erfitt að skrifa rétt þegar það var fyrst skráð í maí 2002. Þegar allt kemur til alls er það þjónustan og varan á bak við lénið sem blífur.